Aron Verboon, Maurice Schaap, Dwight Preijll en Jan Tuitel; aan het einde van dit seizoen verkast een fiks aantal selectiespelers van Nieuwenhoorn naar andere clubs. Misschien zullen er zelfs nog meer volgen, maar trainer Martin Klomp wordt er niet warm of koud van. “De meeste van deze jongens komen nu al te kort voor het eerste elftal en als we promovoren naar de hoofdklasse is dat voor hen nog eens een extra stap om te maken. En dat gaat hen dan dus helemaal niet lukken”, zo legde hij zondag uit, vlak voor het begin van de thuiswedstrijd tegen VUC.
“Voor Tuitel ligt dat iets anders,” nuanceerde hij. “Wij trainen drie keer in de week en dat is voor Jan eigenlijk niet te doen. Hij is er vaak wel, maar komt dan met de tong op de punt van zijn schoenen rechtstreeks van zijn werk en heeft vaak niet eens gegeten. Ik heb graag de beschikking over frisse spelers en op deze manier kan Jan dat nooit blijven.”
Martin Klomp is een trainer die alles uit de kast haalt bij zijn spelers en graag de regie heeft. Dat was al zo bij SCO’63, zijn vorige club en dat is bij Nieuwenhoorn van hetzelfde laken en pak. Wie niet mee kan, valt af. Is Klomp daarom een boeman, iemand waarvoor alle spelers bang zijn?
Voor de buitenwacht lijkt dat misschien zo, want tijdens wedstrijden kan hij vanuit de dug-out soms flink uit zijn slof schieten. Middenvelder Everton Pires Tavares liep tegen VUC diep op eigen helft iets te lang te pielen met de bal en bracht daarmee zijn ploeg onnodig in gevaar. Meteen werd hij terechtgewezen door Klomp. De rest van de wedstrijd speelde Everton koel en zakelijk. Dimitri Gomes werd zonder één woord uitleg gewisseld in de rust, terwijl de kleine rechtsbuiten eigenlijk helemaal niet slecht in de wedstrijd zat. Maar Dimitri was in de eerste helft tegen een domme gele kaart opgelopen en is hard op weg naar een schorsing. Het zijn deze kleine dingen die een groep spelers scherp houden en Martin Klomp is daar een ware meester in. Zijn wil is wet en wie daaraan kan voldoen, vaart er wel bij.
Voor de zomervakantie had hij de selectie van Nieuwenhoorn een uitgebreide test laten ondergaan. Vetpercentage, lichaamsgewicht, hartslag; alles werd gemeten. “Na de vakantie, als de training begint, worden ze weer bekeken”, zei hij toen. “Zo hebben ze zeven weken de tijd om na te denken en zich af te vragen: wat gaat deze nieuwe trainer doen? Nou, ze zullen het snel genoeg merken.”
Inmiddels zijn de voetballers van Nieuwenhoorn daar wel achter. Er staat een elftal dat tot het gaatje gaat. Het voetbal mag dan niet altijd even fraai zijn; gewonnen wordt er wel. Zondag ook weer, met 1-0 van VUC, door een doelpunt van Michel Melissant in de 90e minuut. Als een tennisser die zojuist een winnende bal heeft geslagen, schudde Klomp zijn vuist en na de wedstrijd zei hij dat hij blij was. “En blij zijn, daar gaat het om in het leven”, voegde hij er grijnzend aan toe.
Martin Klomp heeft het bij Nieuwenhoorn aardig op de rit staan. Hij zal nog vaak blij zijn.
{loadposition ads}
