Als ik bij een andere club meld op zondag naar PFC te gaan kijken, wordt me wel eens verweten lid te zijn van de Rob Vuik-fanclub. Natuurlijk moet ik dan naar de nieuwjaarsreceptie van de tweedeklasser uit Geervliet, want tijdens die gelegenheid wordt door voorzitter Jaap van der Bom steevast bekend gemaakt of het contract met trainer Vuik verlengd wordt. Iets wat tot nu toe trouwens altijd gebeurd is.
Voorafgaande aan de receptie is er traditioneel een wedstrijdje tussen het huidige eerste elftal en PFC-coryfeeën uit het verleden. Zo ook dit jaar. Op een besneeuwd veld werd een partijtje gespeeld met een blauwe bal en na een dikke twintig minuten wisselde Rob voor de eerste keer. Hij bracht zichzelf in het veld, bij de oude glorie en daar was hij dik op zijn plaats. Letterlijk en figuurlijk.
Blijkbaar heeft hij het zo slecht niet bij PFC, want hij zag er welvarend uit, zo in voetbalshirt en korte broek. Rob is een beetje mollig geworden, om het vriendelijk te zeggen. Hij is dit seizoen aan zijn achtste jaar als trainer bezig in Geervliet en dat bevalt best. Ja, het leven is goed bij PFC; dat is hem aan te zien. Na de wedstrijd zou voorzitter Van der Bom overigens bekend maken dat er nog eens twee jaar aan vastgeknoopt gaan worden.
Rob mag dan een paar kilootjes zijn aangekomen, maar volgevreten is hij niet. Na al die jaren bij PFC is hij nog steeds hongerig naar succes. Momenteel staat PFC derde in de tweede klasse D, acht punten achter koploper WRW. Maar daar moeten de Geervlieters nog twee keer tegen spelen. Rob weet het al lang: ,,Die club wordt opgevreten.’’
Zou ik na dit stukje lid mogen blijven van de fanclub van Rob Vuik. Ja toch zeker?
{loadposition ads}
