Nu het seizoen 2009/2010 voor de deur staat, is het duidelijk dat de tijd van zelf voetballen achter uw columnist ligt. Oud en versleten neemt hij noodgedwongen plaats achter zijn PC. Helaas is de tijd is niet meer wat het geweest is. Ooit was hij vele voorstoppers te snel af en scoorde hij er lustig op los. Nu, bijna 20 jaar later is hij blij als hij buurman Piet ,72 jaar oud en gezegend met een rollator, achter zich kan laten.
Hij is dolgelukkig dat hij zijn lagere school met succes heeft afgerond. Het stelt hem nu in de gelegenheid om zo nu en dan wat over voetbal te schrijven. Onlangs vroeg iemand hem of het moeilijk is iedere week een stukje te schrijven. Gelukkig niet, stof zat!
In voetballand is er altijd wel wat aan de knikker, een wietplantage bij een keeper van FC Den Haag, een Louis van Gaal die ook in München vrienden onder de journalisten maakt, Wesley Sneijder die het oud vuil van Jantje Smit ophaalt en een massale uitverkoop van Hollands Glorie in Madrid.
Het schrijven van een voetbalcolumn is een leuke maar tegenstrijdige bezigheid. Een artikel moet actueel zijn maar tegelijkertijd ook origineel en tijdloos. Het is niet eenvoudig om iets te schrijven dat herkenbaar, kritisch en aansprekend tegelijkertijd is.
{loadposition shop}
Natuurlijk kun je tegenwoordig digitaal over het net surfen, leentjebuur spelen bij een buitenlands voetbalmagazine of inspiratie opdoen in Hard Gras of Voetbal International. Simpel zat!
Een column schrijven doet in dat opzicht een beetje aan koken denken. Je bedenkt een gerecht met een eigen dip. Je strooit er een snufje Rotterdams zout en wat geruchtenpeper op en klaar is Kees. Een kind kan de was doen!
Helaas blijkt de praktijk niet zo te zijn. De “ echte “ critici staan nog steeds zeurend langs de lijn of voeren na afloop van de wedstrijd, aan de bar, het hoogste woord.
Praatjesmakers zijn het, mannen die op voorhand niet thuis geven als je om een schriftelijke reactie op één van je columns vraagt. In mijn ogen verliest men hiermee het recht van spreken.
Het is “ te “ gemakkelijk om incognito kritiek te spuien. Het is geen kunst mensen achter hun rug af te breken. Het is een kunst om het met open vizier te doen!
Ik hoop dat de lezers van Voetbal Rotterdam straks massaal op artikelen en columns in Voetbal Rotterdam gaan reageren en dat er een dialoog op gang komt. Wie durft?
{loadposition ads}
