Roland de Keizer (27) voetbalt al zijn hele leven voor Hekelingen. De keeper kwam na de winterstop in het doel te staan bij Hekelingen en maakte zo op 27-jarige leeftijd zijn debuut bij het eerste. Een groot succes werd dit nog niet want Hekelingen staat op dit moment op een degradatieplaats. Wel liep het aantal tegendoelpunten terug. Een vraaggesprek met een echte clubspeler.
Na de winterstop ben je in het elftal gekomen als keeper. Prompt daalde ook het aantal tegengoals. Hoe verklaar je dit?
De winterstop moest een keerpunt worden voor het eerste, dus heeft de staf flinke veranderingen doorgevoerd in het team. Niet alleen ben ik erbij gehaald, maar ook een aantal andere jongens zijn uit het tweede opgetrommeld om het zinkende schip te redden. Waaronder Alex Lodde en Jordi van Baarle. Ook is het systeem veranderd sinds de winterstop en heeft het trainingskamp het moreel toch wel opgeschroefd.
Hoe is het om op dit moment keeper te zijn van Hekelingen, een club met 50 tegengoals in zeventien wedstrijden?
Ik ben een echte clubspeler. Elke keer als ik het shirt aandoe van het eerste vertegenwoordig ik mijn cluppie. Drie dagen in de week en al ruim 20 jaar lang, het is gewoon een deel van je leven. Dus al waren het 100 goals in 10 wedstrijden, Ik vind het meer dan een verplichting om mezelf in te zetten voor Hekelingen en van dit gegeven geniet ik. Dus het is geweldig om keeper te zijn van het eerste, het zou nog geweldiger zijn als de resultaten zouden verbeteren.
Jullie staan met negen punten laatste in de derde klasse D. Waar is dit aan te wijten denk je?
Vanaf de allereerste wedstrijd in de voorbereiding hebben we te maken met een blessuregolf. Vier jongens die eigenlijk in de as van het veld spelen raakten langdurig geblesseerd (meniscus, kruisbanden en sleutelbeen breuk). Voor Hekelingen is dat dan net teveel om op te vangen. Het gemis van deze jongens heeft ons gewoonweg een valse start bezorgd. En zoiets werkt een heel seizoen door. Je komt daardoor nooit meer lekker aan het zelfvertrouwen wat juist een jonge ploeg als wij nodig heeft.
Het is ruim vijftien jaar geelden dat Hekelingen uit kwam in de vierde klasse. Twaalf jaar terug speelde de ploeg zelfs nog een seizoen eerste klasse. Merk je binnen de club dat de spanning te snijden is voor een eventuele degradatie?
Tuurlijk is er spanning, ook het tweede elftal staat laatste in de eerste klasse. Sportief gezien is dit een ramp jaar, maar hoe gek het ook klinkt, iedereen begint te knokken om het hoofd boven water te houden, en dat geeft een soort strijdgevoel. Ik heb nog niemand horen zeggen, dit gaan we niet redden. Sterker nog, de laatste wedstrijden thuis waren er steeds meer mensen langs de kant.
Met zes punten achterstand op een plek die recht geeft op nacompetitie lijkt het moeilijk te worden voor Hekelingen. Denk je dat jullie het nog gaan redden?
We knokken tot het einde en dat is ook de mentaliteit en de sfeer die ik voel bij Hekelingen, iedereen zet zich voor 100% in. De laatste wedstrijd kwam er zelfs iemand binnen die beloofde eten voor ons te maken als we zouden winnen die dag. Iedereen is er mee bezig. Knock–out zijn we nog zeker niet met 5 wedstrijden te gaan, alleen we moeten nu terug gaan vechten, veel klappen kunnen we niet meer verdragen.
{mosbanner}
