Afgelopen weekend stonden er bij Zestienhoven drie spelers in de as met de achternaam Cooiman. De drie broers, Lieven (foto rechts), Justus en Sebastiaan, spelen al vele jaren bij Zestienhoven en spelen sinds een aantal seizoenen ook met elkaar in het eerste. Zestienhoven degradeerde vorig seizoen uit de derde klasse. Dit seizoen starte de ploeg echter goed en kijkt men weer naar boven. De club zal tevens in 2009 naar een nieuw complex gaan. De drie van Cooiman zullen ingaan op het komende seizoen, het niveau in de vierde klasse en zullen tevens vertellen hoe het is om met drie broers in een elftal te spelen.
Wil je allereerst eens iets over jezelf vertellen?
Lieven: 8 jaar na mijn geboorte op 8 januari 1987 (nu 20 jaar) ben ik begonnen met voetballen bij voetbalvereniging Groen – Wit. Ik ben altijd met ongelofelijk veel plezier naar het voetbal gegaan. Toen in in de B jeugd kwam te voetballen zijn Groen – Wit en DOS’32 gefuseerd en ontstond de RCSV Zestienhoven.
Ik heb altijd erg leuke trainers gehad, het was altijd leuk wanneer selectiespelers mij trainde. John van Veen (momenteel assistent trainer bij VVOR) die mij in de B –en A jeugd getraind, was voor mij een erg belangrijke trainer, hij heeft me erg veel van het spelletje geleerd. Dit is mijn vierde jaar in de selectie van Zestienhoven. Ik heb vrijwel altijd in de verdediging gespeeld, veelal als laatste man, sinds dit seizoen ben ik me echt aan het richten op de voorstopper positie. We hebben een leuke hechte selectie en er heest een goede sfeer op de club.
Justus: Sinds mijn achtste voetbal ik al en inmiddels ben ik
Sebastiaan: Vanaf de E jeugd voetbal ik. Eerst bij Groen – Wit, later bij Zestienhoven dat in 1999 een nieuwe vereniging werd door een fusie tussen DOS’32 en Groen – Wit. Vanaf kinds af aan is zaterdag de mooiste dag van de week, hoewel ik daar vorig seizoen met veel nederlagen wel eens aan twijfelde. Eigenlijk voetbal ik al vanaf de jeugd op het middenveld, niet rechts, niet links, maar midden op de mid-mid positie. Vanaf mijn 16e speel ik in de selectie en de afgelopen twee jaar mocht ik met de aanvoerdersband de hoofdmacht aanvoeren. Dat stokje heb ik door overige werkzaamheden nu overgedragen. Nu ben ik 26 jaar, heb ik misschien hier en daar een kans voorbij laten gaan om hoger te gaan voetballen, maar zeer gelukkig bij het o zo gezellige Zestienhoven!
Jullie degradeerden vorig seizoen met Zestienhoven uit de derde klasse. Zijn jullie al een beetje gewend aan het niveau van de vierde klasse?
Lieven: Naja, gewend, gewend… Je merkt dat het wel dat het een verschil is, het is een stukje makkelijker voetballen dan spelen tegen ploegen uit de 3e klasse. Er wordt net iets minder kort gedekt waardoor we wat meer aan voetballen toe komen. In de 3e klasse bleken we toch de laatste jaren wel te voetballen om te handhaven, zoals het er nu uit ziet gaan de in de 4e klasse in de top meedraaien, dat is een stuk leuker voetballen. We durven steeds meer het initiatief in handen te nemen tijdens een wedstrijd wat tot nu toe goed uitpakt.
Justus(foto links): Voorlopig valt het niet tegen of mee, hoe je het maar bekijkt! Zes punten uit twee wedstrijden is natuurlijk een goed begin. In de competitie zijn we de enige ploeg die vorig jaar nog derde klasse speelde dus misschien heeft het daar mee te maken… Ik ben benieuwd naar de andere ploegen.
Sebastiaan: Deze vierde klasse is inderdaad wennen aan het lagere niveau. Ik vind het simpelweg een enorm verschil tussen de 3e klasse van vorig jaar (waarbij maar liefst 3 clubs promoveerden naar de 2e klasse) en de huidige 4e klasse, waarbij een aantal clubs vanuit de 5e klasse komen. Het gaat goed, we kunnen zelf voetballen en dat is na vorig jaar toch erg leuk om te zien en om te doen!Voorlopig gaat het voorspoedig met Zestienhoven.
Jullie wonnen met 0-8 en met 3-1. Kunnen we hieruit concluderen dat jullie een kampioenskandidaat zijn?
Lieven: Kampioenskandidaat, kampioenskandidaat… Ik merk wel dat de ploeg na twee wedstrijden steeds meer realiseert dat we best een balletje kunnen trappen. 2 gespeeld, 6 punten geeft natuurlijk altijd een goed gevoel en veel zelfvertrouwen aan het begin van de competitie. We moeten niet overmoedig worden, maar elke wedstrijd er weer vol voor gaan. We zijn nog maar net op gang en we zijn al aardig wat merkwaardige uitslagen tegengekomen onze competitie. Zo wonnen wij met 0 – 8 bij Perkouw die de week erop voor ons totaal onverwacht met 0-2 bij Schiebroek wonnen.
Justus: Laten we nog maar even voorzichtig zijn. Voorlopig voetballen we goed en scoren we gemakkelijk. In de winterstop kunnen we waarschijnlijk beter inschatten op welke plaats we eindigen.
Sebastiaan: In de voetbalwereld heeft iedereen het over kampioenschap als je twee, drie keer wint, of als enige zonder verliespunten bent. Ik weet het niet, ik hoop dat we kampioen worden, maar het is nog te vroeg om aan onze huidige stand conclusies te verbinden. Ik verval in clichés, maar “het seizoen is nog lang”, “we kijken van week tot week” en “we hebben alles in eigen hand….”
Ook stonden jullie alle drieën de as. Is dit toeval?
Lieven: Nee, ik denk het niet. We hebben alle drie eigenlijk altijd wel in de as van het veld gespeeld. Voorheen speelde Justus altijd in de spits en ik meestal laatste man, Sebastiaan heeft altijd verdedigende of aanvallende middenvelder gespeeld. Nu zijn de rollen iets anders: ‘Jus’ aanvallende middenvelder, ‘Sebas’ erachter, en ik daar weer achter…
Justus: Nee, dit is geen toeval, we kunnen namelijk alle drie niet keepen, zijn alle drie geen back en zijn alle drie te traag om een buitenspeler te kunnen zijn….
Sebastiaan(foto rechts): Voor een positie in de as heb je geloof ik wel wat inzicht in het spelletje nodig. Ons vader speelde jarenlang voor de hoofdmacht van Groen – Wit en als ik zijn teamgenoten uit die tijd moet geloven (die overigens nog steeds voetballen) had hij een fenomenaal balgevoel en inzicht. Een heel klein beetje heeft hij op 3 van zijn 4 zonen overgedragen. De vierde (de oudste) kon weer andere dingen goed en is dit seizoen helaas gestopt.
Wat vinden jullie ervan om met zijn drieën te spelen?
Lieven: Ik ervaar het als zeer plezierig. Het staat sowieso garant dat we elkaar drie keer per week ontmoeten als broers, alleen daarom is het al leuk. In het veld zijn mijn broers net als een ander. Dan kan je je broer ook op zijn klote geven als hij een slechte bal speelt. Het is best bijzonder denk ik, ik ben er van overtuigd dat niet veel mensen dat kunnen zeggen. Ons vadert Ernst is als bestuurslid wedstrijdsecretaris ook nauw bij de club betrokken. Mijn oudste broer Ernstjan is vorig seizoen gestopt met voetballen, hij maakte ook deel uit van de selectie en speelde vooral in het tweede. Hij heeft het te druk met de kinderen thuis, figuurzagen en bloemschikken zijn weer de dingen waar hij goed in is. En moedert Ruth…?! Die geeft er niks om. Één, hooguit twee keer per seizoen komt ze kijken, ze vind het allemaal maar eng en is bang dat haar zonen iets overkomen: ‘’Al die tackles…!”
Justus: Leuk natuurlijk! Het zijn lekkere ventjes!
Sebastiaan: Het is bijzonder geloof ik. Dit seizoen kunnen we elkaar veel beter vinden en hoewel je er tijdens het spel niet echt op let, is dat heel erg leuk. Ik geloof wel dat mijn reactie anders is als Justus of Lieven een schop krijgt dan iemand anders van het team.Kunnen jullie de voetbalkwaliteiten van je broers eens beschrijven.
Wie vinden jullie dat er over de meeste kwaliteit beschikt?
Lieven: Jus doet zijn best, is soms wat onzeker, dus moet ik concluderen dat Sebastiaan de meest getalenteerde is, en vele zullen dat beamen. Hij zou veel hoger kunnen voetballen, maar doet dat niet omdat het voor hem maar een spelletje is en de club trouw wil blijven. Hij heeft veel dingen die een voetballer nodig heeft: erg fel, bewegelijk, goed schot, ga zo maar door. Justus heeft ook een goed schot en een goede pass, maar bovenal wil hij altijd proberen te voetballen wat hem erg siert, ook zijn inzicht is erg sterk. Daarbuiten is hij de penalty specialist van de club, al miste hij afgelopen zaterdag een strafschop tegen Linschoten (hij was té zenuwachtig, zijn vriendin stond achter het goal die hij voor hij de bal op de stip legde een knipoog gaf), toch heb ik van de trainer mogen vernemen dat hij de volgende gewoon weer neemt, onbegrijpelijk…!
Justus: Lieven is inhoudelijk redelijk zwak, maar kan goed voetballen. Hij is sterk, of stevig, en heeft een goede trap. Zijn coachen en overzicht zijn voor ons belangrijk. Sebastiaan heeft een moeilijke periode achter de rug, maar is dit seizoen weer op dreef. Zijn techniek en inzicht komen in verdedigend en aanvallend opzicht goed uit de verf.
Sebastiaan: Justus moet zijn dag hebben. Als hij dat heeft, is hij door niemand te stoppen. Lieven is veel constanter, scoort altijd voldoende en hoewel hij concentratieproblemen op school heeft, speelt hij geconcentreerd en zonder fouten. Allebei hebben ze een goed schot in de benen. Lieven is sterker, Justus sneller en eerder gevaarlijk.
Drie broers die in de as spelen. Kortom met de continuïteit van Zestienhoven 1 zit het wel goed?
Lieven: Ja, wanneer we ons best blijven doen hoop ik dat we voorlopig nog wel even samen voetballen in Zestienhoven 1. Het ziet er niet naar uit dan één van ons binnen korte termijn de club en dus het voetballen zal verlaten, of er moeten wel hele aantrekkelijke aanbiedingen komen…
Justus: We zijn nog jong dus als we alle drie blijven voetballen, wat ik wel verwacht, kunnen we nog wel een paar jaartjes mee hoop ik.
Sebastiaan: We zijn 26, 23 en 20 jaar, dus dat zit inderdaad wel goed. Ik vind het hartstikke leuk om te voetballen en het is een mooie sport. Toch is er ook nog een wereld daarbuiten, waardoor ik me (steeds meer) aangetrokken voel. Er wordt door de club veel in de jeugd geïnvesteerd en ik hoop dat we binnen nu en een aantal jaar daarvan de vruchten kunnen plukken.
Als we het toch over de toekomst hebben: Volgend seizoen zullen jullie gaan spelen op kunstgras. Wat vinden jullie hiervan?
Lieven: Of we echt onze competitiewedstrijden op kunstgras gaan spelen weet ik zo net nog niet. Ik ben er in ieder geval fel tegenstander van. Ik heb vernomen dat we twee eerste velden krijgen: één kunstgras en één gras. Ik mag aannemen dat wij onze wedstrijden op het gras zullen spelen… Voor een training of af en toe een potje voetbal is het kunstgrasveld helemaal niet verkeerd, maar kom op: voetbal speel je op het oude vertrouwde groene gras!!!
Justus: Prima! Ik ben niet zo van de slidings en het fysieke dus laat de bal maar lekker rollen op goed (kunst)gras.
Sebastiaan: Ja en Nee. Nee omdat het stinkt, omdat er minder fysieke duels zijn en omdat ik eigenlijk vind dat het witte broekje van Zestienhoven na afloop van de wedstrijd zwart moet zijn van de aarde. Ja, omdat de toestand van het veld door de Nederlandse seizoenen dan veel constanter is, je beter kunt voetballen en het publiek dan veel vaker oogstrelend voetbal te zien krijgt.
Ook zal Zestienhoven in juli 2009 een nieuw complex gaan betreden. De faciliteiten zijn er dan zeker naar om weer hogerop te gaan komen. Is dit ook een ambitie van jullie?
Lieven: We kijken als vereniging erg uit naar het nieuwe complex. Of dat een reden is dat we echt hogerop zullen komen? Ik weet het niet. We zijn een sociale, gezellige vereniging waar in eerste instantie plezier tijdens het voetballen op nummer één staat. Uit de 4e klasse willen we voor die tijd sowieso, Zestienhoven hoort in ieder geval thuis in de 3e klasse!
Justus: Ik denk niet dat we een club zijn die naar de eerste klasse of hoofdklasse wil. Daarvoor is het te gezellig, maar de derde klasse is zeker het doel. Over een aantal jaar boven in de derde klasse meespelen zo mooi zijn en wie weet helpt een nieuw complex daarbij.
Sebastiaan: Ik heb wel de ambities gehad, wilde er met deze vereniging vol voor gaan, maar ik geloof net als Justus dat een gedegen plek (en met de huidige capaciteit aan spelers) de derde klasse is. Misschien dat door park 16Hoven, een goede jeugdopleiding en een de uitstraling van een gezellige, leuke en sportieve vereniging mensen aantrekt. Wie weet wat er dan allemaal mogelijk is!