Het was voor mij een hele bijzondere ervaring, even terug werd ik gebeld door Henry Maas, begin jaren negentig de grillige linksbuiten van CVV Rotterdam. “Train het gaat echt niet goed met Ko, hij is nog met Alex ( z’n broer ) naar België geweest maar ook daar konden ze niks meer voor hem doen, hij ligt nu thuis te wachten totdat hij definitief z’n ogen sluit”
Ik wist dat Marco Platteschorre ziek was, ik wist dat het ernstig was maar hier schrok ik enorm van. Op zaterdag zou Henry met Peter en Sander Vrijmoet nog even bij Ko langsgaan, ik vroeg ze mij op de hoogte te houden. Zaterdag kort na de ‘bijzondere uitwedstrijd’ met GJS tegen Wilhelmina’26 stuurde Henry een app, “dit was ons afscheid train, het is echt een aflopende zaak” … Ik voelde enorm de drang, ondanks dat ik Ko al jaren niet meer fysiek gezien had, we hadden af en toe contact via whatsapp en social media, om óók afscheid van hem te nemen, gelukkig kreeg ik van zijn (ex) vrouw en van zijn huidige vriendin die mogelijkheid.
Ko was naar omstandigheden redelijk aanspreekbaar, het voelde voor mij als heel erg waardevol om nog even wat herinneringen met hem op te halen.
Op maandagmiddag stuurde zijn (ex) vrouw Angelique me een berichtje.
Marco is overleden, om 14.05 u…
Vrijdagavond de 17e maart is Marco gecremeerd, Angelique vroeg me, via Henry, namens zijn vrienden, zijn voetbalmaatjes om een aantal anekdotes over zijn leven te vertellen, het voelde goed dit nog voor Ko te kunnen / te mogen doen. Er waren, ondanks het feit dat wegen na een voetballeven natuurlijk scheiden, erg veel spelers van de toenmalige selectie van CVV aanwezig. TOP!
Natuurlijk maak je in een periode van bijna 30 jaar voetbal trainer zijn verschillende begrafenissen of crematies mee … van trouwe supporters … van mensen uit de begeleiding … van vrijwilligers of bestuursleden … maar tot aan vandaag nog nooit van een speler …
Ko was een heerlijke gozer, echt een Rotterdammer, het hart absoluut op z’n tong, het voorbeeld van recht door zee … Jongens als Ko hebben mij als trainer gevormd, wees eerlijk tegen elkaar, zeg waar het op staat … dat heb ik mede op Charlois bij CVV geleerd…
Ko was verder super loyaal, als hij eenmaal in de gaten had dat je hem fair behandelde dan stond hij achter je … niet alleen als hij het vertrouwen kreeg maar ook als je hem een keer om welke reden dan ook niet opstelde werd dat geaccepteerd.
De mooiste ervaring op dat gebied is misschien wel het moment dat ik op donderdagavond na de training aan Ko vertelde dat hij komende zondag niet zou starten, hij gaf een klap op de bestuurstafel en keek me super teleurgesteld aan. Ik zei, “je mag het niet met me eens zijn maar denk erom we blijven samen door die deur kunnen” … “Ik eerst” zei Ko hij beende in een paar grote stappen naar de bar, haalde 2 flessen bier, drukte er 1 in mijn handen en zei: “kom klootzak we gaan toepen”
Jordy, Ryan, Angelique, Monique, Leo & Fabina, Alex & Jolanda, Tim, Mitchel ik wens jullie in één woord STERKTE !
Het raakt me veel harder dan ik ooit gedacht had, een speler waar ik jaren mee gewerkt heb is er niet meer …
en dit is echt Cees Lagendijk mooi geschreven Cees.gr.Lyd